Nong bata pa Ako,puro hirap Ang dinanas ko,dahil Ako Ang panganay Ako lagi Ang inuutusan, wala akong magagawa kasi kung di Ako kikilos wala rin mangyayare magugutom Ako at mga Kapatid ko at dahil maunawain Ako noon kahit bata pa Ako natoto ako at nagkaisip dahil nga mahirap lng kami ,Minsan di ko alam Ang gagawin ko kapag wala kami pambili pagkain Yung mga magulang namin dati mga mahiyain dibali nang di kami kumakain Basta wag lang humingi sa kapaitbahay ganun Yung mga magulang namin dati,Ako naman kahit mga gutom na kami tinutulog lang namin tapos pag di na kaya maghanap kami ng paraan para magkapera kami mga magkakapatid,Ang ginawa namin namumutol kami ng kahoy at para gawing panggatong at ibibinta at kapag nkapag binta na bibili ng bigas at iba pa,tapos sa sususnod na araw iisipin na naman ulit namin Yung kakainin namin sobrang naawa Ako sa pamilya ko sabi ko sa Sarili ko bakit pa Ako pinanganak ng mahirap😭 ,anim kami magkakapatid sunod sunod.Ngayon malaki na ko at nagkaroon ng Asawa at mga anak ganun PARIN walng pagbabago dahil lahat kilos ko sa Gawain at pag hahanap Buhay😭Yung lng po sana maintindihan nyo po Ako,salamat po sainyo God bless..
Please log in to comment.
sa panahong Akoy bata pa,masaya Ako kahit mahirap lang Ang Buhay dahil may mga kababata Ako noon na mga kalaro...
Please Install App To Read This Part