"Mula sa Lungkot, Isang Bagong Awit"

Kabanata 1: Ang Pag-asa at Pag-ibig Sa gitna ng maingay na lungsod, kung saan nagtataasan ang mga gusali at nagsisiksikan ang mga tao, umusbong ang isang pag-ibig na wagas. Si Adrian, isang binata na may malambing na mga mata at ngiti na nakakahawa, ay nagmahal ng lubos kay Althea. Si Althea, isang dalaga na may mapupulang labi at mga mata na nagniningning sa pag-asa, ay nagbigay ng kulay sa mundo ni Adrian. Ang kanilang pagmamahalan ay tulad ng isang namumulaklak na rosas sa gitna ng semento. Nagsimula ang lahat sa isang aksidenteng pagkikita sa isang coffee shop. Ang kanilang mga mata ay nagtagpo, at sa sandaling iyon, tila nag-iba ang mundo. Nag-usap sila nang walang humpay, hinuhukay ang kanilang mga puso at nagbabahagi ng kanilang mga pangarap. Si Adrian, isang musikero na naghahangad na makarating sa entablado, ay nakakita ng inspirasyon kay Althea, isang pintor na naghahangad na maipakita ang kagandahan ng mundo sa pamamagitan ng kanyang sining. Magkasama nilang pinapangarap ang isang hinaharap na puno ng pag-ibig at tagumpay. Ang kanilang mga pangarap ay nagsalubong, at ang kanilang pagmamahalan ay umusbong nang mas malakas. Ang mga araw ay nagiging linggo, ang mga linggo ay nagiging buwan, at ang kanilang pag-ibig ay patuloy na lumalalim. Naglalakad sila sa mga parke, nagkukuwentuhan sa ilalim ng mga puno, at nagbabahagi ng kanilang mga pangarap sa bawat pagsikat ng araw. Ang kanilang pag-ibig ay isang malambing na melodiya na nagpapagaan sa kanilang mga puso. Ang pag-asa ay nag-aalab sa kanilang mga kaluluwa, at ang kanilang pagmamahalan ay tila walang hangganan.