Habang Buhay

Kabanata 1: Ang Pagkikita sa Pamilihan ng Magsaysay Ang sikat ng araw ng Davao del Sur ay nagpapainit sa makulay na pamilihan ng Magsaysay. Ang hangin ay puno ng amoy ng mga sariwang prutas, gulay, at isda. Si Amira, isang dalagang may magandang mukha at matikas na tindig, ay abala sa pagpili ng mga hinog na mangga at saging. Ang kanyang puting hijab, na may simpleng disenyo ng mga bulaklak na bordado sa gilid, ay nagbibigay sa kanya ng isang mahinahong kagandahan. Hawak niya ang isang maliit na basket, at paminsan-minsan ay tumitingin sa kanyang relo, nag-aalala sa oras. Kailangan niyang makauwi bago mag-tanghali upang makatulong sa kanyang ina sa pagluluto ng tanghalian. Samantala, si Omar, isang binata na may matipunong pangangatawan at nakangiting mukha, ay abala sa pagtitinda ng kanyang mga lutong bahay na kakanin. Ang kanyang maliit na kariton ay puno ng iba't ibang uri ng kakanin, mula sa malagkit na suman hanggang sa masarap na bibingka. Masigla siyang nakikipag-usap sa kanyang mga kostumer, na tinitiyak na masaya ang lahat. Ang kanyang mga mata ay nagniningning sa kasiyahan, at ang kanyang boses ay puno ng sigla. Hindi niya alam na ang araw na ito ay magbabago ng kanyang buhay magpakailanman. Isang aksidenteng pagbunggo ang nagdulot ng kanilang unang pagkikita. Si Amira, na abala sa pagpili ng prutas, ay hindi napansin si Omar na papalapit. Nabangga niya ang kariton ni Omar, at ang ilang kakanin ay nahulog sa lupa. Pareho silang nagulat, ngunit ang unang reaksyon ni Omar ay ang pagtulong kay Amira na pulutin ang mga nahulog na kakanin. Isang nahihiyang ngiti ang sumilay sa labi ni Amira, at isang simpleng “Pasensya na po,” ang kanyang nasabi. “Ayos lang po,” ang sagot ni Omar, na may nakangiting mukha. Mula sa simpleng pagbunggo na iyon, nagsimula ang isang kwento ng pag-ibig na magpapatuloy sa mga sumusunod na kabanata.