My Life story 🤱🤍

Bismillah 🤍 I'm LIGAYA DIMASANGKAY Turning 31 years old this coming JANUARY 13 - 2025 🎂 From Lanao del Norte Philippines 🇵🇭 Here's my Life story ⤵️ 📝 Year 2008 month of January when i was got married, 14 years old lang ako that time 😚 Text mate po kami ng Husband ko, we are Boyfriend/Girlfriend 👩‍❤️‍👨 First Year highschool lang ako that time. Super strict ng parents ko lalo na ang Father ko that's why mas pinili kong mag asawa ng maaga 🥺 kunting pagkakamali ko lang binubogbug ako ng Father ko minsan nga muntikan na niya akong mapatay dahil binaril niya ako. Actually hindi lang ako kungdi pati mga kapatid ko, sad to say takot na takot sa kaniya yong Mother namin kaya wala kaming matakbuhan para mahingan ng tulong 🤧 📝 14 years old lang ako at 16 years old naman ang Husband ko 😊 Elementary graduate lang ang Husband ko kaya FARMERS ang naging source of income namin 😫 subrang hirap maging mahirap 🤧 December 07 - 2008 nang ipanganak ko ang panganay naming anak 🤱 sa bahay lang ako nanganak kasi walang pera para pangpa hospital 😅 Pure breastfeeding din ang lahat ng mga anak ko. 📝 September 23 - 2014 naman ng ipanganak ko ang second child naming mag asawa 😊 Year 2017 nang mag decide akong mag aral ng ALS ( ALTERNATIVE LEARNING SYSTEM ) para sa mga nanay na di naka graduate ng High school. Kasa kasama ko ang second child naming mag asawa habang nag aaral ako 😊 ako rin mismo ang naka drive ng single motor kasi busy din sa may bukid si Husband. 📝 February 08 - 2018 nang ipanganak ko ang 3rd child naming mag asawa at super Happy ako that time kasi isa ako sa mga nakapasa sa ALS EXAM para magpatuloy sa COLLEGE 😍 kasama ko si Husband pati mga anak namin nong naglakad ako para kuhanin ang aking DIPLOMA for ALS 👩‍🎓 📝 Year 2018 din nong sinalanta kami ng TYPHOON VENTA 😭 washout lahat ng meron kami, Bahay mga damit, gamit at ang aming mga hanap buhay 💔 napahinto na rin ako sa aking pangarap na magtapus ng pag aaral dahil sa di ina asahang pangyayari. 📝 Year 2020 nang mag decide akong magpatuloy sa pag aaral kahit ayaw nong Husband ko 😊 Thank you dahil full support ang aking kapatid, siya yong nag provide ng Single motor para maging service ko papunta sa school at pa-uwi sa bahay 🛵 wala akong maayos at matinong gamit nang mga oras na yon 🥺 mga lumang gamit lang ng kapatid ko ang dala dala ko papuntang school 💔 pero di ako sumuko tinuloy ko talaga ang pangarap ko kahit hindi naka support ang Husband at parents ko 😥 until Year 2021 nagka dengue ang Panganay naming anak 😭 Hundreds ang nagastos namin kasi kinailangan siyang ipasok sa ICU 😭 That time ay EXAM namin for second semester. 📝 Year 2022 ang Husband ko naman ang nagkasakit ng almost 6 Months 😥 PANDEMIC COVID-19 pa that time. Halus mawalan na ako ng pag asa kasi wala na kaming makukuhanan ng Pera para sa mga gastosin sa pang araw araw pati sa mga gamot ng Husband ko. But ALhamdulillah kasi yong pinsan ko sa amin naka stay that time kaya siya yong naaasahan ko sa mga mabibigat na gawain. 📝 Year 2023 nagtapus ako ng COLLEGE sa kursong EDUCATION at the same time ay 9 months PREGNANT ako sa ika 4th naming anak 😊 🤱 Nadapa man ako sa buhay, bumangon at lumaban ako 👩‍🎓 Now I'm a Happy Wife at the same time Happy Mothers of 4 and DEGREE HOLDER 🙂 PS. Until now continue parin ang pag gamot sa sakit ng Husband ko 🥺 Heart failure.