Alam mo yung pamahiin na huwag kang tititig nang matagal sa salamin sa dis-oras ng gabi? Noon, iniisip ko lang na pang-takot lang yun ng mat...

May isang kwento na hanggang ngayon, hindi ko pa rin malimutan. At kung minsan, kapag tahimik ang paligid at gabi na, naririnig ko pa rin yu...

May mga araw talaga na parang walang nangyayari. Yung tipong gigising ka, gagawin mo ang mga kailangan mong gawin, matutulog, tapos uulit la...

Hindi ko alam kung bakit ako pa ang kinailangan nilang padalhan para bantayan yung lumang bahay sa probinsya. Matagal na kasi itong walang n...

Ako si Noel. Oo, weird, pangalan ko talaga yan. Panganay ako sa tatlong magkakapatid, at ako lang ang hindi naniniwala kay Santa Claus. Bata...

May isang babaeng nagngangalang Aling Rosing, balo na at ang tanging kasama sa buhay ay ang kanyang apong si Lira, anim na taong gulang. Mat...

May isang lumang kampo sa gitna ng isang masukal na kagubatan sa Silangang bahagi ng bayan ng Liliw, Laguna. Matagal na itong abandonado mul...

May isang negosyante na tinatawag sa kanilang baryo bilang Mang Eloy. Bata pa lang siya'y nangangarap na yumaman. Nung nagsimula siya, halos...

Akala ko totoo siya. Akala ko may taong nagmamahal sa akin ng buo. Akala ko ako lang ang may ganun kalalim na pagtingin. Hindi pala. --- ...

Ako si Renz Dela Cruz—isang writer. Hindi ako sikat, hindi rin ako mayaman, pero may ilang mambabasa na rin akong sumusubaybay sa mga sinu...

Hindi ko na alam kung anong klaseng tao ako ngayon. Pero isang bagay ang sigurado—hindi ko na maibabalik ang lahat ng nawala. Lalo na siya...

Hindi ako madaling matakot. Lumaki ako sa Maynila—sanay sa gulo, sanay sa ingay, sanay sa mga kwento ng multo at aswang na palaging isinas...

--- “Narinig mo na ba kung bakit umiiyak ang aso sa gubat tuwing gabi?” ‘Yan ang unang tanong sa akin ng matanda. Hindi ko siya k...

Ang pangalan ko ay Elan, at hindi ko akalaing ang pinakamagandang gabi sa buhay ko… ang magiging simula ng aking unti-unting pagkamatay. ...

Ako si Jeric, at simula pagkabata, palagi akong pinapaalalahanan ng Lola ko: "Huwag kang maglalakad sa gubat kapag takip-silim. Hindi lang ...

Ako si Nica. At ito ang kwentong hindi ko kailanman ikukuwento sa mga lakaran o inuman—dahil ayokong isipin nilang nasiraan ako ng bait. P...

Ako si Lea, at hindi ko makakalimutan ang tag-araw na ‘yon sa Sitio Nabao. Doon ako ipinadala ng nanay ko para magbakasyon sa tiyahin kong...

Nangyari 'to nung bakasyon sa probinsya ng lola ko sa Palawan. Tahimik dun, puro palayan, ni hindi ka makakarinig ng sasakyan o kahit mga mo...

Hindi ko talaga maintindihan kung bakit napilit ako ng mga tropa na sumama sa hiking na 'to. Wala naman akong hilig sa mga ganito—yung paw...

Kabanata 1: Simula ng Lason Sa unang tingin, parang ordinaryong baryo lang ang San Roque. Tahimik, malinis, at mabagal ang takbo ng oras....