Zazerkalye: Ang Demonyo sa Salamin

Ako yung tipo ng taong takot sa dilim pero hindi sa multo. Pero may isang bagay na lagi kong iniiwasan: mga salamin sa gabi. Ewan ko ba. Parang may ibang presensya kapag madilim, ‘tapos ang tanging liwanag lang ay mula sa ilaw ng cellphone. Hindi ko kayang tumitig nang matagal. Parang may ibang pares ng mata na nanonood pabalik. Nangyari ang lahat nung tumira ako sa isang luma at murang apartment sa Maynila. Galing ito sa isang lumang pamilya raw na may lahing Ruso — hindi ko pinansin. Basta mura ang renta at may libreng muwebles, go na ako. Ang problema? Yung salamin sa banyo. Hindi ko matanggal. Nakadikit siya sa pader. Malaki, luma, at may mga gasgas na parang hugis daliri. At gabi-gabi, tuwing magsisipilyo ako, nararamdaman kong parang mas matagal tumatagal ang repleksyon ko bago gumalaw. Isang gabi, nag-live ako sa TikTok — trip-trip lang. Nagpakita ako sa salamin habang nagsasalita. Pero may isang comment na paulit-ulit: “Bakit hindi sabay gumagalaw yung reflection mo?” Natawa lang ako. Akala ko troll. Pero nung nireplay ko ang video… napansin kong may ilang segundo nga na nakangiti pa rin ang reflection ko, kahit wala na ako sa frame. Kinabukasan, tinakpan ko yung salamin ng kumot. Pero tuwing gigising ako, nakabukas ulit. Walang kumot. At may malamig na pawis sa noo ko. Tuwing titingin ako, mas lumalalim ang mga mata ng repleksyon ko. Hindi pagod, kundi… ibang-iba. Parang hindi na ako. At isang gabi, nang lumapit ako para tignan ang sarili ko, gumalaw ang kamay sa salamin. Mas mabilis kaysa sa akin. Tapos ngumiti siya. Ngiting hindi ko kayang ulitin. At may narinig akong boses sa tenga ko: "Ako naman ngayon." Hindi ko alam kung paano ako nakalabas ng banyo. Pero nang subukan kong alisin ang salamin gamit ang martilyo, wala siyang bitak. Parang hindi basag ang hawak ng demonyo sa loob. Tuwing gabi, may naririnig akong tawa mula sa salamin. At minsan, sa panaginip, nakikita ko ang sarili kong nasa loob, kumakaway sa akin, umiiyak. Ngayon, tuwing gumigising ako, tinitignan ko ang sarili ko nang matagal. Iniisip ko kung… ako pa ba ‘tong nasa labas.