Ako po si Mary Joy Mendoza, tubong Romblomanon, Or nakatira da probinsiya ng Romblon, nais ko rin ibahagi ang aking malungkot na kwento🥹 22 years old akong nag karoon ng kinakasama, at nagkaanak kami ng isa, sa umpisa masaya kami, at 8 yeara kaming nagsama, pero hindi ko akalain na sa pagsasama namin na masaya,walang masyadong problema,at may darating palang napaka bigag na problema , dahil nakabuntis ang aking kinakasama,at sa oras na yun ay buntis din ako sa aming pangalawang anak, at subrang sakit na pinagsabay kami na hindi ko akalain, at hindi kona rin maalala na may anak pala ako,dahil sa mga oras na yun ay para akong mababaliw,para bang gusto konang magpakamatay,at nakaisip naagbigti, ngunit may panginoon sa puso ko, kaya para bang may nagbulong na wag gawin,at magpakatatag, kaya ang ginawa ko umuwi ako dito sa Romblon na dala ang anak kong apat na taong gulang at kasalukuyang buntis ako sa pangalawa, , tumira kami sa bahay ng aking mga magulang ,at dito narin nanganak sa probinsya, nung 8months ang aking pangalawa nag desisyon ako na lumuwas upang mag trabaho.dahil walang sustentong natatanggap mula sa ama ng mga anak ko, at naging okay naman, hanggang sa nagsara ang pinag tatrabahuan ko.kaya nag decide akong umuwi ulit ng probinsya, , nung una maganda pakikitungo sakin ng aking mga magulang at mga kapatid, then humantong na pinapaalis na kami ng mga kapatid ko dahil may anak narin daw ako, kaya naghanap ako ng mauupahan sa halagang 500 ang buwang renta, dumating ang isang taong pangungupahan pinaalis din kami dahil pina renovate ang bahay, kaya wala kaming malalapitan kundi bumalik sa aking mga magulang, hanggang sa palagi na akong nakakarinig ng hindi maganda, naranasan ko yung gigibain ang aming maliit na hinihigaan ,dahil pinapalayas kami, ang mga anak ko umiiyak at palaging sinasabi na MA, UMALIS NALANG TAYO DITO, DI KANA BA NAAWA SA SARILI MO? maliliit pa kasi mga anak ko kung aalis kami saan kami pupunta? mga babae pa naman mga anak ko, at ka 18 palang ng panganay ko, hindi ko din alam anu ang gagawin ko..ang ama ng mga anak ko kahit anung gawin ko ayaw talaga magbigay ng sustento sa mga anak ko, awang awa na ako sa kalagayan namin hanggang ngayon nandito parin kami sa mga magulang ko, kinakapalan ko mukha ko para sa mga anak ko, nag papart time job ako para may makain kami..at hindi rin kami tinutulungan ng mga kapatid ko, pag huminge mga anak ko palaging wala, alam nyo sa totoo lang gusto kona wakasan ang buhay ko kaso sa tuwing iniisip ko mga anak ko bigla akong natatauhan, sa ngayon subrang hirap na hirap ako,halos may time na wala kaming bigas,pag manghiram ako sa mama ko palagi akong pinapagalitan na wag dw ako lumapit sa kanila,hindi po akong masamang anak at kapatid, sa totoo labg po naging maayos din buhay ko noon, kaso binuhos ko sa mga magulang at mga kapatid ko sa tuwing hihinge lahat binibigay ko, ngayon na walang wala na ako halos kulang nalang isumpa ako😭😭 sa ngayon nagsusumikap parin ako .at grade 12 na panganay ko at grade 8 naman ang pangalawa, at yung bunso ko ay kinder, lahat po sila ay honorol student, sa ngayon nga po ay WITH HIGH HONORS ang aking. panganay, pero diko alam paanu ko mapaaral sa collage, gagawin ko lahat para sa mga anak ko, kahit walang tulong , halos palagi nalang akong umiiyak,pero laban lang, maraming salamat KALAM, sana magustohan mo ang kwento ng buhay ko hanggang ngayon, walang pagbabago, sana balang araw mapatapos ko mga anak ko para maranasan din ng mga anak ko ang kaginhawaan, godbless and more power KALAM nagmamahal: Mary joy mendoza ng ROMBLON,
Please log in to comment.
